Dekoracja Włodzimierza Plewako Krzyżem Zesłańców Sybiru w 2007 roku
http://www.plewako.pl/wlodzimierz/

Dzisiaj na Cmentarzu Grabiszyńskim żegnaliśmy Włodzimierza Plewako, Dla mieszkańców Oporowa był i pozostanie ikoną okresu transformacji ustrojowej, człowiekiem, który potrafił się odnaleźć we właściwym miejscu i właściwym czasie, kiedy po 1989 roku zaczęły się formować pierwsze komitety obywatelskie i kiedy stanął na czele naszej małej ojczyzny podejmując w 1991 roku funkcję Przewodniczącego Rady i Zarządu Osiedla Oporów. Przez kolejne dwie kadencje był Przewodniczącym Zarządu. Łącznie 15 lat służby społecznej. Okres przełomowy pod każdym względem. Demokratyzacji życia i uczenia się samorządności, w czym znaczącą rolę odegrał Oporowski Biuletyn Informacyjny, wydawany od samego początku działalności Rady Osiedla pod redakcją Włodzimierza Plewako. Czas z dawna oczekiwanej modernizacji infrastruktury osiedla, które za pierwszych kadencji Rady i przy jej wydatnym zaangażowaniu zostało skanalizowane, przekształcając się z podmiejskiej wsi w nowoczesną dzielnicę Wrocławia. Czas wielkiej powodzi z 1997 roku, kiedy Oporów stał się ostoją dla powodzian z innych części miasta, którzy dzięki staraniom Rady Osiedla oraz Dyrekcji Szkoły Podstawowej nr 15 znajdywali tutaj schronienie i realną pomoc. Był to też czas jubileuszu osiemsetletniej historii Oporowa, po którym pozostał kamień pamiątkowy oraz rozchwytywana monografia Z dziejów Oporowa, autorstwa Marka Czaplińskiego i Stanisława Rosponda.

Włodzimierz Plewako uosabiał z jednej strony wierność wobec wartości oraz tradycji patriotycznej pielęgnowaną w rodzie Plewako herbu Pogonia od końca XVI wieku, z drugiej – umiejętność przezwyciężania trudności nie do przezwyciężenia, jaką nabył podczas sześcioletniego pobytu na Syberii. Jego droga życia wiodła z Wilejki w okręgu wileńskim przez kołchoz Dmitrowka w Kazachstanie (1940-1946), potem Białogard, dłuższy pobyt w Świdnicy, gdzie ukończył liceum, aż do Wrocławia, dokąd przyjechał w 1953 roku. Tutaj podjął studia na Politechnice Wrocławskiej, na Wydziale Mechaniki, tutaj osiadł na stałe i tutaj, na Oporowie pełnił swą obywatelską służbę, wyznaczając standardy postępowania dla swoich następców. W 2002 roku stał się jednym z ojców założycieli Towarzystwa Przyjaciół Oporowa. Do końca swego jakże bogatego życia udział brał udział w osiedlowych uroczystościach. We wrześniu 2021 roku z okazji jubileuszu 30-lecia Samorządów Osiedli Wrocławia został wyróżniony medalem „Merito de Wratislavia – Zasłużony dla Wrocławia”.

Cześć jego pamięci!

Rodzinie, Towarzystwu Rodu Plewako, Krewnym i Przyjaciołom
W imieniu Rady Osiedla Oporów
składam wyrazy głębokiego współczucia

Przewodnicząca Rady Osiedla
Alina Drapella-Hermansdorfer